De waarde van de schepping. Met en in de natuur werken.

Peter Unterweger (37) is met hart en ziel boer. De boerderij, die hij nu leidt, was al altijd zijn ouderlijk tehuis. Hier is hij opgegroeid, en ook als hij zich als tiener vaak heeft voorgesteld, iets ander te doen dan van maandag tot zondag op de boerderij te werken, des te overtuigender is hij tegenwoordig: „Ik ben het liefste in de natuur, dat is de mooiste werkomgeving."

Voor zijn vrouw Maria (35) waren het leven en werken op de boerderij aanvankelijk niet zo gemakkelijk. „Aanvaarden" moet men in een dergelijk leven en eerst weer leren om van de rust te genieten, het onthaasten, het in-de-natuur-zijn of het gevoel iets te moeten missen, omdat men vanwege de koeien niet weg kan." Zij zelf heeft in het leven op de boerderij met haar man dat gevonden, wat voor haar zinvol is: „Ik heb het altijd al gemerkt: ik voel me bij Peter thuis." Deze verbondenheid bemerkt Peter ook: „Wij vormen een super team. Mijn vrouw is een droom, daarom ben ik altijd blij, dat ik haar heb." Beslissingen worden door beiden altijd gezamenlijk genomen, want het gaat tenslotte om hun toekomst en die van hun kinderen. Het allerbelangrijkste voor hem is om er om met hart en ziel er bij te zijn en te zien hoe men concepten voor de toekomst kan ontwikkelen in het licht van een merkbare structurele verandering. Veel boerderijen bestaan niet meer en er zijn steeds minder mensen nodig. „Ik vind het jammer, als er weer een collega stopt, ook als ik het begrijp", zegt hij bedroevend.

De omschakeling naar bioproductie was de logische consequentie van hun overtuiging.

Samen met zijn vrouw en zijn ouders bewerkt Peter Unterweger 78 hectare. Het echtpaar heeft drie kinderen in de leeftijd van 10, 8 en 4 jaar en de vierde is op komst. 80 procent van de grond is grasland, de rest is bouwland, waarop graan voor eigen diervoedering wordt verbouwd: voornamelijk gierst, haver en triticale. De circa 80 melkkoeien staan van maart tot november in de wei en krijgen bovendien vooral in de winter kuilvoer of hooi en per dag anderhalf tot twee kilo graanmeel als krachtvoer. Peter Unterweger is ervan overtuigd, dat deze manier van voeren en onderbrenging het beste voor zijn dieren is. Reeds voor de omschakeling op bio produceert hij het voer van het grasland voor zijn koeien volgens biologische criteria. Sinds de omschakeling verbouwt hij geen silomaïs meer, omdat het volgens zijn mening beter voor de grond is. Bij Unterweger wordt alleen gevoerd, wat op de weiden en akkerbouwpercelen zelf wordt geproduceerd. De melkproductie ligt bij ongeveer 6.300 liter per koe – in de ogen van Peter genoeg voor een koe, maar om daarvan een bedrijf in leven te houden, is beslist niet eenvoudig.

De omschakeling naar biologische productie in januari 2016 was voor Unterweger op een bepaalde manier een logische consequentie van hun overtuiging. Hoewel de tweejarige overgangsperiode van conventionele naar biologische landbouw in het algemeen een verhoogde financiële belasting betekent. Hoewel bio wordt geproduceerd, gebeurt de uitbetaling volgens de prijzen voor conventionele producten. Pas na de omstellingstijd is de melk van een biobedrijf officieel biomelk en pas dan kan een hogere meeropbrengst (ca. 10 -12 cent/kg) worden gegenereerd. Wanneer de omschakeling succesvol is afgesloten, kunnen de Unterweger volgens de zogenaamde  Bio Austria Standard werken. De Bio Austria bedrijven moeten zich naast de wettelijke norm of EU richtlijnen ook nog aan een aantal andere richtlijnen houden.

Goed werk betekent, dat men de waarde in de schepping vindt.

Werkelijk goed werk betekent voor Peter de grond behoedzaam behandelen, niets te beschadigen en alles te doen, dat goed is voor de koeien en niet probeert kost wat kost de laatste cent er uit halen". want daarvan is hij overtuigd, dat je dan je neus stoot en niet alleen in de landbouw. Maria ziet het net zo: „Goed werk betekent, dat men de waarde in de schepping vindt. Door dat, wat men heeft gekregen en waarmee men werkt, vooral in en met de natuur, weer leert te waarderen en dat men kan doorgeven aan de kinderen, de consumenten.